Lykilorrusta sem skipti engu máli

Í öllum styrjöldum eru háðar nokkrar orrustur sem geyma lykilinn að sigrinum í stríðinu. Í seinni heimsstyrjöldinni var t.d. orrustan um Stalíngrad slík lykilorrusta enda voru úrslit hennar fyrirboði um örlög Nasisma Hitlers í Evrópu.

Andstæðingum Evrópusambandsins á Íslandi er tamt að líta á átökin um Evrópusambandsaðildina sem stríð. Fyrrverandi ritstjóri Morgunblaðsins - sá sem kynnti okkur hugtakið "innvígður og innmúraður" - taldi t.a.m. að síðasti landsfundur Sjálfstæðisflokksins yrði lykilorrusta í ESB - málinu. Þeir sem hefðu sigur á þeim fundi yrðu líklegri til þess að standa uppi sem sigurvegarar í ESB - stríðinu. Mér finnst líka eins og fyrrverandi dómsmálaráðherra - sá sem kynnti okkur hugtakið "Baugsmiðlar" - hafi orðað það svo, að engin markverð spor yrðu stigin í Evrópumálum án aðkomu Sjálfstæðisflokksins.  

Eftir landsfund Sjálfstæðisflokksins í mars síðastliðnum - þar sem ræða átrúnaðargoðs þessara tveggja manna vakti reyndar meiri athygli en umræðan um ESB - mátti glöggt greina að andstæðingar ESB töldu sig hafa unnið afgerandi sigur í þessari lykilorrustu. Miðað við spádóma og útreikninga þessara áhrifamanna hefði maður ætlað að örlög ESB umsóknar hefðu verið ráðin þessa dramatísku helgi í Laugardalshöllinni.

Þess vegna hefur það auðvitað komið mörgum á óvart, sem mark tóku á þessum áhrifamiklu mönnum, að ekkert af þessu hefur gengið eftir. Alþingi samþykkti að sækja um aðild að Evrópusambandinu og utanríkisráðherrar ESB samþykktu - samhljóða - á fundi sínum fyrir skemmstu að vísa umsókn Íslands til framkvæmdastjórnar ESB. Allt þetta hefur gerst án aðkomu Sjálfstæðisflokksins - fyrir utan tvær þingkonur flokksins, sem ákváðu að láta hagsmuni flokksins víkja fyrir hagsmunum þjóðarinnar í þessu máli.

Mesta höggið fyrir marga Sjálfstæðismenn er auðvitað sú staðreynd að þetta stóra og mikilvæga skref í mótun utanríkisstefnu Íslendinga hafi verið tekið án þess að þeir hafi nokkuð komið nálægt því. Sérstaklega á þetta við um þann arm flokksins sem er hallur undir frekari alþjóðlega samvinnu og telur að efnahagstilraun okkar með örmynt í ólgusjó alþjóðlegra fjármála hafi brugðist. Hinn hópurinn, sem einfaldlega er á móti öllu er varðar ESB, telur þessa staðreynd auðvitað litlu skipta.

Yfirherráð ESB - andstæðinga Sjálfstæðisflokksins virðist því hafa misreiknað sig verulega þegar það lá yfir stríðskortunum í aðdraganda landsfundar - lykilorrustunni - örlagaveturinn mikla 2008 - 2009. Baráttan var til lítils og margir lágu í valnum að óþörfu.

Athugasemdir

[Gísli Baldvinsson (IP-tala skráð) 29.7.2009 kl. 21:48]

Góður pistill, Árni.

[Kjartan Jónsson, 30.7.2009 kl. 00:34]

Sjálfstæðisflokkurinn kann þessu illa enda langt síðan að mikilvæg ákvörðun var tekin án aðkomu flokksins á Alþingi.

Þeir veðjuðu á rangan hest á landsfundi sínum og flokkurinn mun líða fyrir það. Þjóðin sér nú að vel er hægt að taka mikilvægar ákvarðanir án Sjálfstæðisflokksins.

Vegna afstöðu flokksins til ESB mun hann svo ekki vera valkostur hjá stærstum hluta kjósenda í framtíðinni.

Er fram líða stundir munu fáir gráta þennan íhaldsflokk sem setti þjóðina á hausinn með afleitri utanríkis- og efnahagsstefnu sinni.

[Ómar Bjarki Smárason, 30.7.2009 kl. 00:52]

.....en kannski hlær hann best sem síðast hlær í þessu máli, Árni Rúnar!

[Sigurgeir Jónsson, 30.7.2009 kl. 05:56]

Hörðustu talsmenn ESB eru útrásarvíkingarnir sem höfðu aðsetur sitt og hafa enn í Borgartúninu í R.vík, London, Tortolla og Luxemburg.Þeir settu landið á hausinn.Samfylkinginn hefur stutt þessa menn og gerir enn.Hún notar verkalýðshreyfinguna í þessum tilgangi.Helstu andstæðingar aðildar eru innan VG.En það ætti að vera ljóst bæjarstjórnarmanni á landsbyggðinni að hann á enga samleið með bröskurum í R.vík. sem hugsa fyrst og fremst um eigin hagnað en ekki fólk á landsbyggðinni.