Ójöfnuðurinn vex í skjóli ríkisstjórnarinnar

Núverandi ríkisstjórn er búin að vera. Það þarf ekki annað en að fylgjast með gangi mála á flokksþingi Framsóknarflokksins. Framsóknarmenn eru greinilega búnir að fá sig fullsadda af vistinni hjá Íhaldinu. Þeir eru búnir að fá nóg af því að sitja í ójafnaðarríkisstjórn sem hefur kerfisbundið unnið að því að brjóta niður það velferðarnet sem þeir vilja gjarnan hreykja sér af á hátíðarstundum.

Á móti hefur þessi ójafnaðarríkisstjórn kerfisbundið hyglt auðmönnum og þá sérstaklega í gegnum skattkerfið og þannig stuðlað að því að ójöfnuðurinn hefur vaxið svo gríðarlega á undanförnum árum að undrun sætir. Þetta er fyrst og fremst verk þeirrar ríkissjórnar sem setið hefur á valdastóli í 12 ár. Frá því verki getur Framsóknarflokkurinn ekki hlaupið á síðustu metrunum fyrir kosningar.

Það var gaman að fylgjast með Stefáni Ólafssyni gefa Hannesi Hólmsteini Gissurarsyni hvert rothöggið á fætur öðru um síðustu helgi í Silfrinu. Þar beitti frjálshyggjuhundurinn þeirri alkunnu taktík sinni þegar hann verður rökþrota að reyna að kjafta menn í kaf með bulli. Stefán hélt aftur á móti ávallt ró sinni og lét beinskeytt höggin dynja á Hannesi þannig að hann fékk ekki rönd við reist. Nú styttist hins vegar í kosningar og þá eru frjálshyggjupostular Íhaldsins alltaf sendir í frí þannig að Sjálfstæðisflokkurinn geti dulbúið sig sem fölbleikan krataflokk í aðdraganda kosninga.

Það er auðvitað algjörlega óþolandi að ríkisvaldið skuli með aðgerðum sínum í gegnum skattkerfið og með hvers kyns tekjutengingum stuðla að vexti ójafanaðar í samfélaginu. Vexti sem hefur verið svo ör að annað eins þekkist varla á byggðu bóli.

Af þeirr braut mun ný ríkisstjórn undir forystu jafnaðarmanna snúa á næsta kjörtímabili.